#22 - Ostra gra

Okładka: miękka

 Ilość stron: 368
Wydawnictwo: Amber
Cykl: Sinners

Koncert- tysiące fanek a na scenie zespół rokowy, który zawładnął światem. Większość uwielbia czytać o życiu gwiazd. Mimo tego, że zespół Sinners to tylko fikcja literacka to seria o zwariowanych chłopakach i ich perypetiach miłosnych ma swoich wiernych fanów. Czy do nich dołączę? 

Wybierając egzemplarz recenzencki od księgarni musiałam wybrać kilka tytułów, które mnie zainteresują. Z trzech książek, które podałam sami wybrali pozycję, którą mi wyślą. Więc nie wiedziałam, co otrzymam do recenzji, przez co miałam małą niespodziankę. Otrzymałam „Ostrą grę”, która bardzo mnie zaskoczyła. 

Sed, wokalista Sinnersów, każdej nocy przyciąga na koncerty tłumy fanek. Jego głos sprawia, że dziewczyny szaleją. Ale scena to jedyne miejsce, gdzie on sam odczuwa jakiekolwiek emocje, odkąd stracił Jessikę.

Jessica, piękna studentka prawa, jest przekonana, że postąpiła słusznie, kończąc ten burzliwy związek. Lecz równocześnie dobrze wie, że żaden facet nie może się równać z seksownym rockmanem…

Nieoczekiwanie znów mają szansę zacząć wszystko od nowa. Ale tym razem ryzyko jest większe: jeśli znów złamią sobie serca, to stanie się to na oczach milionów… 

Ostra gra to kontynuacja Za sceną. Seria Sinners liczy jak do tej pory sześć części, ale nie trzeba czytać ich po kolei. Każda część opowiada o kolejnym członku zespołu Sinners. Ostra gra przedstawia losy przystojnego rockmana Seda. 

Czytając opis książki nie spodziewałam się tego, co otrzymałam. Myślałam, że będę miała do czynienia z zwykłym romansem a tak naprawdę w moim rękach spoczęła książka z gatunku erotyki. Nie czytam tego rodzaju książek, ale „Ostra gra” miała to coś, co mnie przyciągało do tej książki i nie mam tu na myśli scen erotycznych. 

Gdyby nie licząc scen erotycznych, które rządziły prawie całą książką historię stworzona przez autorkę oceniam, jako nawet ciekawą i w pewnym stopniu romantyczną, bo serca bohaterów pomimo dwuletniej rozłąki biły tylko dla siebie. Choć może tego na początku nie okazywali. 

O czym jest „Ostra gra”? Jessica i Sed byli narzeczonymi, ale dziewczyna odeszła, z powodu zachowania swojego chłopaka. Chciał rządzić jej życiem. Po dwóch latach spotykają się w klubie, gdzie Sed jest na wieczorze kawalerskim swojego przyjaciele z zespołu a Jessica tańczy na scenie, aby zarobić na studia. Rozwścieczony chłopak zdejmuje dziewczynę ze sceny, po czym zaczyna się bić z ochroniarzami. Po kilku dniach Myrna żona jednego z członków zespołu zatrudnia Jessice i od tej pory dziewczyna ma jeździć z zespołem w trasy koncertowe. Z Sedem, którego kochała a on zranił jej serce. I dlatego postanawia go także zranić tylko, że nie bierze pod uwagę tego, że jej serce może też na tym ucierpieć. 

Świetną odskocznią od scen napełnionych erotyką były fragmenty o innych członkach zespołu, którym przydarzały się różne wypadki. Ale potem znów autorka wróciła do Seda i Jessiki. Ale po prostu ile można.

Bardzo spodobało mi się to, że każdy członek zespołu jest inny. Niestety gdybym chciała poznać ich lepiej musiałabym sięgnąć po kolejne części, ale myślę, że na razie zrezygnuję z tej serii. 

Z pozoru "Ostra gra" to książka, która nie przekazuje żadnych ważnych prawd o życiu. Ale gdy się zastanowiłam to stwierdzałam, że to nie jest prawda. Ostra gra ukazuje problemy z uzależnieniem od leków, kłopoty z pogodzeniem się, że można już nie wrócić do robienia tego czego się kocha przez problemy zdrowotne, ale także problem, który nasila się z każdym rokiem. Mam na myśli zachowanie fanów względem osoby znanej. Ludzie zakochują się w gwiazdorach, chociaż wiedzą, że może nigdy się nie spotkają. 

Język, którym posługiwała się autorka jest prosty i barwny. Uważam, że nikomu język nie powinien sprawiać żadnych problemów, ponieważ autorka nie używała żadnych skomplikowanych zwrotów. 

Czy historia Seda i Jessiki zakończy się happy endem ? Tego dowiecie się tylko czytając Ostrą grę. Tę pozycję polecam osobą lubiącym czytać romanse z dużą dawką pikanterii.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję :

#21 - W pierścieniu ognia

Autor: Suzanne Collins                                       Wydawnictwo: Media Rodzina

Oprawa: miękka

Ilość stron: 360

Czy kiedykolwiek byłeś w sytuacji, w której musiałeś odróżnić kto jest twoim sprzymierzeńcem a kto wrogiem? Czy dałbyś radę poświęcić swoje życie dla kogoś bliskiego? Główni bohaterowie musieli stanąć między innymi przed takimi problemami. Jak sobie poradzili? Zajrzyj do książki a na pewno się tego dowiesz.

Po przeczytaniu wspaniałych Igrzysk śmierci od razu zabrałam "W pierścieniu ognia". Zastanawiałam się, czy ta część będzie lepsza od poprzedniej, czy tak jak jest z większością trylogii będzie odrobinę gorsza, bo że będzie dobra to wiedziałam na pewno.

W tej części Katniss i Peeta odbywają obowiązkowe Tournée Zwycięzców, kiedy dowiadują się o fali zamieszek, do których przyczynił się ich zuchwały czyn.W tle trwają przygotowania do rocznicowych, 75. igrzysk, które przyniosą wyjątkowo zaskakujący obrót spraw...

Bo Kapitol jest zły. I Kapitol pragnie zemsty! 

Ta część była dobra, ale nie aż tak jak Igrzyska śmierci. W pierwszej części wszystko dla mnie było nowe. Ciekawiło mnie, o co chodzi dokładnie w igrzyskach.Nie znałam zasad. W drugiej już było wszystko znane i była  mniejsza moja ciekawość. 

"Musieliśmy cię chronić, bo jesteś kosogłosem, Katniss- informuje mnie Plutarch. Dopóki żyjesz, rewolucja żyje razem z tobą."

Na początku prawie nic się nie działo. Peeta i Katniss biorą udział w Tournee Zwycięzców. Po tym żyje im się nawet dobrze, choć Katniss jest zastraszana przez prezydenta. A po za tym nic się nie dzieje. Dopiero po jakiś osiemdziesiątych stronach powieści wydarzyło się coś zaskakującego jak dla mnie. Przed rozpoczęciem lektury myślałam, że główni bohaterowie w igrzyskach będą mentorami a tu niespodzianka znowu lądują na arenie. 

"Katniss Everdeen, dziewczyna, która igra z ogniem, wznieciła iskrę, a ta, nie ugaszona w porę, podpali całe Panem."

Tym razem arena była zupełnie inna. Uczestnicy igrzysk nie walczyli o życie w lesie, gdzie główna bohaterka czuła się "prawie jak w domu", ponieważ spędzała tam dużo swojego czasu np. polując, a na wyspie, która była tarczą zegarową. Każde miejsce odpowiadało odpowiedniej godzinie a każda godzina oznaczała inne niebezpieczeństwo dla bohaterów. 

Autorka opisała wiele wzruszających scen. Najbardziej zapamiętałam poświęcenie najstarszej uczestniczki igrzysk, aby ocalić swojego byłego podopiecznego Finnicka oraz rozmowa Katniss i Peety, którzy bardzo się zbliżyli do siebie podczas drugich igrzysk. 

Jeśli umrzesz, a ja przeżyję, w Dwunastym Dystrykcie nie będzie dla mnie życia, bo ty jesteś całym moim życiem. Już nigdy nie odnajdę szczęścia. Dla ciebie wszystko wygląda inaczej. Nie mówię, że nie będzie ci lekko, ale przecież są inni, którzy nadają sens twojemu życiu.

W tej części możecie poznać 22 nowych bohaterów, którzy wygrali igrzyska śmierci. Finnick przystojny trybut , Mags- staruszka, która była mentorką Finnicka, nielubiana przez Katniss Johanna. Oczywiście nie zabrakło bohaterów z Igrzysk śmierci, których pokochałam . Zawsze pijany Haymitch , ukochany Cinna a także Effie i Gale . 

Miłość, przyjaźń, strata bliskich osób – o tym właśnie jest dzieło Suzanne Collins.

W pierścieniu ognia nadrobiło zakończeniem. Moim zdaniem tak samo spektakularnym jak w finale Igrzysk śmierci. Suzanne Collins pozostawiła mnie z wieloma pytaniami przez co nie miałam innego wyjścia i szybko zabrałam się za ostatnią część.  

Wyniki

Uwaga! Uwaga!W tym wpisie przedstawię wam wyniki Rozdawajki oraz akcji " Podaj dalej, czyli książka w podróży". Ale zanim to zrobię trochę formalności.

ROZDAWAJKA 

Ilość zgłoszeń : 10 

Wszyscy uczestnicy zapoznali się z regulaminem i wypełnili wszystkie warunki udziału w Rozdawajce, którymi było polubienie FB wydawnictwa oraz FB mojego bloga i także umieszczenie banera konkursu na blogu. 

Dobra dobra nie będę już przedłużać. Oto relacje zdjęciowe z losowania. 

A wygrywaaaaaaaa : 

"Podaj dalej, czyli książka w podróży"

Ilość zgłoszeń : 9 

Moja książka wędruje do ........ :  

Dziękuję wszystkim, którzy się zgłosili. Za jakiś czas kolejne konkursy. A zwycięzców proszę o przesłanie adresów, abym mogła przesłać książkę. 

#20 - Żółta sukienka

Rodzaj literatury: Dramat                                                                        

Wydawca: Novae Res , 2011
Format: oprawa miękka Ze skrzydełkami
Wydanie: Pierwsze
Liczba stron: 164

Gdy spotka nas coś złego próbujemy o tym nie myśleć. Uciekamy od swoich problemów. Ale tak naprawdę od nich nie da się uciec. Przeszłość prędzej, czy później nas dopadnie. Doskonałym przykładem tego jest bohaterka książki Beaty Gołembiowskiej.

"Okazuje się, że każda forma ucieczki od życia jest drogą do utraty szczęścia."

Żółty kolor najczęściej ludziom kojarzy się z słońcem, ciepłem, z czymś przyjemnym. Jednak główna bohaterka nie może zapomnieć chwili, kiedy miała na sobie żółtą sukienkę, która prześladuje ją we snach.

Anna dokładnie pamięta dzień, kiedy jako sześcioletnia dziewczynka ubrana w żółtą sukienkę od babci została zgwałcona. Przekonana, że zmiana otoczenia uwolni ją od traumy z dzieciństwa, porzuca pracę dziennikarki i emigruje do Kanady.Nie potrafi jednak zapomnieć bólu i cierpienia. Dopiero miłość kalekiego Paula wyzwala w niej siłę do walki z tragicznym wspomnieniem. Po 20 latach zmagania się z przeszłością, pod wpływem zapoczątkowanej przemiany, postanawia pojechać do Polski i odwiedzić tam miejsce swojego dzieciństwa.Czy Annie uda się uwolnić od nękających ją koszmarów, a żółta sukienka, symbol zła, stanie się dla niej ponownie tym, czym była kiedyś – darem miłości?

Po przeczytaniu opisu doskonale wiedziałam, czego mogę się spodziewać po fabule. Mimo tego chciałam zapoznać się z treścią „Żółtej sukienki”. Co o niej sądzę?

„Żółta sukienka” to powieść z pozoru niewnosząca nic do życia czytelnika. To książka, która nie zmieni twojego życia. Ale jednak jest coś, co mnie urzekło w tej małej i cienkiej książeczce. 

Moim zdaniem nie należy tutaj oceniać warsztatu autorki. Chociaż nie jest najgorszy, ale także nie najlepszy. Autorka nie skupiała się na wykreowaniu postaci tylko na emocjach. „Żółta sukienka” to powieść chwytająca za serce swoją prostotą zarówno w grafice okładki, jaki i w fabule. 

  

"Nie można uciekać od cierpienia. Ono i tak nas doścignie."

Powieść porusza wiele trudnych tematów. Główny to gwałt na sześcioletniej dziewczynce, która nawet nie była świadoma tego, co się stało. Drugi to brak wsparcia rodzinnego. Dziewczynka bała się powiedzieć o tym, co zaszło swojej matce, która była „dewotką”, a taty nie chciała martwić. Jedyne, co dziewczyna zapamiętała ze swojego dzieciństwa to krzyki matki o byle błahostki. 

Anna postanawia w końcu wyjechać do Kanady. Jednak nie potrafi zapomnieć o przeszłości. Przez co cierpi jej córka, gdyż nie ma ona kontaktu z rodziną z Polski i matka odpycha córkę od siebie. 

Świetnym wątkiem było wprowadzenie Paula, który był niepełnosprawny. Mężczyzna zakochał się w bohaterce. Smutne było to, że nie wierzył, że taka kobieta jak Anna może zakochać się w nim. Czy bohaterka odwzajemniła jego uczucie i jaki wpływ na jej życie miał Paul? Tego dowiecie się czytając „Żółtą sukienkę”

"Może powinnam przełamać nieśmiałość i zacząć mówić o sobie? Paul doskonale wie, czym jest cierpienie. Jemu mogłabym się zwierzyć"- pomyślała"

Ciekawy jest fakt, że między życiem prywatnym autorki a powieścią jest kilka powiązań. Pani Beata tak samo ja Anna wyemigrowała do Kanady. Zarówno bohaterka jak i autorka kochają pisać i mają dzieci. Czy reszta to tylko czysta fikcja? Tego możemy się jedynie domyślać. 

Za możliwość przeczytania książki dziękuję :

Beacie Gołembiowskiej 

Książka  bierze udział w akcji:

#19 - Odblask

Autor: Piotr Kotwica                               

Tytuł: „Odblask”

Wydawnictwo: NOVAERES

Rok wydania: 2014

Ilość stron: 79

Definicja narkomani brzmi następująco: potoczne określenie odnoszące się do uzależnienia od substancji chemicznych wpływających na czynność mózgu. Ale to tylko formułka. Dla człowieka narkomania to zniszczenie swojego organizmu, życia nie tylko swojego, ale także rodziny. Narkomania to często śmierć.

Uzależnienie od narkotyków to jeden z najpoważniejszych problemów 21 wieku. Co raz częściej popadają w nie, nie tylko dorośli, ale także dzieci. Zaczyna się od „pierwszego razu” a potem nie mogą przestać.

Czy znalazłeś się kiedyś w tak ohydnym położeniu, że musiałeś sprzedać duszę, aby wyjść z szamba?

Powieść „Odblask” jest zapisem wychodzenia bohatera z problemów psychicznych oraz uzależnienia od narkotyków. Z. przeżył wiele złego, walcząc z samym sobą i otaczającym go światem. Zobacz jak do tego doszło i nie idź tą samą drogą.

W książce Odblask dwudziestoczteroletni mężczyzna opowiada swoja długą drogę do odzyskania normalnego życia. Ale najpierw musiał pójść na dno. Mimo, że książka ma tylko 79 stron to autorowi udało się przedstawić na nich całkowity upadek człowieka uzależnionego od narkotyków a potem jego powrót do stabilności, normalności.

"To się ciągnie za tobą całe życie .A kiedy zdaje ci się, że wychodzisz na prostą, to zawsze znajdzie się ktoś, kto przypomni ci, jakim śmieciem jesteś. Ale jeśli nie pogodzisz się i będziesz zgrywał normalnego człowieka, nie wyrobisz, uwierz mi. To wraca jak bumerang."

Nie rozumiem jak ludzie mogą doprowadzić się do takiego stanu. Czy oni nie kochają życia? Przyznaję, że czasem ”życie daje nam popalić”, ale to nie jest powód, aby zacząć ćpać.

"Dopiero po chwili zdaję sobie sprawę, że to wszystko, na co patrzę jest martwe. Ze ten świat nie istnieje. Tak samo jak ja nie istnieję. Jestem wtedy, gdy moje żyły przetaczają po moim organizmie dragi. Ćpam, więc jestem. Jestem, więc ćpam."

Piotr Kotwica doskonale przedstawił, do czego są zdolne osoby uzależnione. Grożenie aptekarce, która nie chce sprzedać leków, szybka jazda samochodem, picie płyny do higieny intymnej. gdy nie ma pieniędzy na narkotyki. To tylko niektóre przykłady zachowań .

„Na wstępie zaznaczam, że jestem schizofrenikiem. Chorobę wywołałam sobie, biorąc rozmaite używki, tyle używek i takie używki, że nawet o nich nie słyszeliście.”

„Amfa ledwie mnie trzymała. Musiałem wyglądać strasznie, gdy wchodziłem do apteki w jakiejś zawszonej wsi. Szczęka drżała mi okrutnie i obraz rozjeżdżał się w oczach”.

Autor posługuje się językiem wulgarnym W innych pozycjach może by mnie to trochę zniesmaczyło, ale uważam, że w tej pomogło oddać charakter książki. Przecież osoby uzależnione od czegokolwiek nie martwią się co ktoś o nim pomyśli. Nie jest miły. Mówi i robi to co chce niezależnie od konsekwencji. 

"Prawda jest taka, że ćpanie jest fantastycznym sposobem na życie. Dla nas. Cynizm. Nikt z nas nie przejmuje się pracą, płacą, podatkami, druczkami, ……"

Celem napisania tej książki przez Piotra Kotwicę było przestrzenie młodych ludzi przed eksperymentowaniem z narkotykami. Autor przeszedł trudne momenty w swoim życiu i chce ochronić innych przed niewłaściwym postępowaniem, przed zniszczeniem własnego życia. Piotr Kotwica to debiutant na scenie literackiej i można pogratulować mu jego pierwszej książki. 

Nie liczę na zbawienie

Nawet na łaskę

Ale ciągle o coś mi chodzi

W tym wszystkim chodzi o was

Uratujcie się

Błagam.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję:

Książka  bierze udział w akcji:

#01 - Podaj dalej, czyli książka w podróży

To nowa akcja na moim blogu. Niektórzy z was mogą znać ją z innych stron tylko pod inną nazwą. Mam nadzieję, że będziecie zainteresowani.Jeżeli będzie dużo chętnych zorganizuję tę akcję ponownie za jakiś czas. 

Akacja polega na tym, że ja wysyłam danej osobie książkę. Ta osoba potwierdzi mi w wiadomości(email : sylatyla@interia.pl) otrzymanie przesyłki. Po czym ma dwa tygodnie na przeczytanie książki. Gdy to zrobi na stronie tytułowej napisze coś od siebie dla mnie(max. kilka zdań). Mogą to być wasze spostrzeżenia na temat lektury albo coś od serca dla mnie. Do wpisu należy dodać swój email, aby mogła skontaktować się z tą osoba. Następnie ta osoba organizuje taką samą akcję u siebie na blogu i przekazuje książkę dalej. Tylko, że ta druga osoba potwierdza odbiór przesyłki u mnie. I tak w kółko aż książka po jakimś czasie wróci do mnie. Wtedy z osób, które czytały książkę wylosuję jedną, która otrzyma nowy egzemplarz. Liczę na to, że będziecie trzymać się regulaminu akcji i nie wykorzystacie okazji, aby zabrać książkę la siebie tylko przekażecie ją dalej. 

Regulamin. 

1. Osoba, która otrzyma książkę zostanie wylosowana. 

2. Czas na przeczytanie książki: 2 tygodnie 

3. Konieczność napisania do mnie na email - sylatyla@interia.pl, aby potwierdzić odebranie przesyłki. 

4. Należy na stronie tytułowej należy napisać coś dla mnie(mogą to być spostrzeżenia o lekturze- max kilka zdań)

5. Osoba posiadająca książkę przekazuje ją dalej innym, którzy potwierdzają u mnie doręczenie przesyłki. 

6. Aby móc wziąć udział w losowaniu należy :

• wyrazić w komentarzu chęć udziału w akcji( Uczestniczę w akcji itp)
• podać swój email 

7.Możecie się zgłaszać od 05.05.14 do 10.05.14

8. Wyniki losowania podam 11.06.14

Książka, którą przekażę jako pierwszą w  tej akcji to:

Rozdawajka

Konkurs wielkanocny został anulowany, ponieważ zgłosiło się bardzo mało osób. A książka od wydawnictwa Novae Res musi w końcu powędrować w czyjeś ręce. Tym razem postanowiłam zorganizować rozdawajkę. 

Regulamin

1. Do zgarnięcia książka „Uwięziony w mroku” – moja recenzja książki.
2. Rozdawajka trwa od 04.05.14 do 09.05.14
3.  Zwycięzca zostanie wylosowany.
4. Aby wziąć udział w rozdawajcie należy:

·         Polubić FB  Novae Res (w komentarzu należy napisać, czy zostało to wykonane- UWAGA! – Będzie to sprawdzane)

·         Polubić FB Moje spojrzenie na kulturę

·         Obserwować mój blog

·         Wyrazić chęć udziału w komentarzu (Zgłaszam się itp.)

·         Podać email

·         Osoby anonimowe proszę o podanie imion.

·         Wstawienie banneru na bloga

5.Wyniki zostaną ogłoszone 10.05.14
6. Zwycięzca zostanie poinformowany o wygranej.
7. Zwycięzca ma 3 dni na podanie swojego adresu. Jeżeli tego nie zrobi zostanie wylosowana inna osoba.

Życzę powodzenia wszystkim uczestnikom rozdawajki.